El Arrebato - Canterei

 

Cantaré

Mira como pasa el tiempo,
como cambia el horizonte,como canvia el viento
como canvian las persona y los sentimientos,
lo que antes era malo se convierte en bueno,
y ahora es nada lo que antes era un universo
y yo sigo caminando siempre a paso lento,sin entenderlo.
Ella me olvido tan facil,
como se olvida un mal rato o se olvida un cuento,
o se olvida lo soñado cuando lo tenemos,
yo me e quedado queriendo y no me arrepiento,
con el alma hecha pedazos pero asi lo siento,
porque asi me siento vivo,porque asi defiendo
mi manera de tener el corazon abierto
y si tiene que doler me vale,lo prefiero,
pero dejame que sienta que sigo sintiendo y es por eso que hoy...mas que nunca

Estribillo:
Cantare,aunque ella se alla ido,cantare
aunque no me quede nada,
aunque no esten mis amigos hoy aqui,
aunque la pena me ahogue,cantare
aunque ella se alla ido,cantare
aunque no me quede nada,
aunque no esten mis amigos hoy aqui,
aunque la pena me ahogue,cantare...cantare.ç

Ahora ya no queda nada,
solo quedan los ratitos que hemos compartido,
un monton de sueños rotos,soledad,silencio
y aquella fotografia de los riendo,a la que sigo besando
niña lo confieso,porque asi me siento vivo,
porque asi defiendo,mi manera de tener el corazon abierto
y si tiene que doler me vale,lo prefiero,
pero dejame que sienta que sigo sintiendo y es por eso que hoy...mas que nunca

Estribillo.

Canterei

Veja como pasa o tempo,
Como muda o horizonte, como muda o vento
Como mudam as pessoas e os sentimentos,
O que antes era ruim se converte en bom,
E agora é como antes era o universo
E eu sigo caminhando sempre a passos lentos, sem entende-lo.
Ela me esqueceu tao fácil,
Como se esquece un mal tempo ou se esquece un conto
Ou se esquece o sonha quando o temos,
Eu estava querendo e nao me arrependo,
Com a alma feita em pedaços, mas assim triste,
Porque assim me sinto vivo, porque asi defendo
Minha maneira de ter o coraçao aberto
E se tiver que me machucar, o prefiro,
Mas me deixe que sigo sentindo e é por isso que hoje... Mais que nunca

Refrao:
Cantarei, mesmo que ela tenha ido, cantarei
Mesmo que nao me fique nada,
Mesmo nao tendo meus amigos hoje aqui,
Mesmo que a tristeza me afogue, cantarei
Mesmo que ela tenha ido, canterei
Mesmo que nao me fique nada,
Mesmo nao tendo meus amigos hoje aqui,
Mesmo que a trizteza me afogue, cantarei

Agora já no me fica nada,
Só ficam os tempinhos que nós compartimos,
Um montao de sonhos quebrados, solidao, silencio
E aquela fotografia de nos rindo, a que continuo bejando
Menina o confesso, porque assim me sinto vivo,
Porque assim defendo minha manera de ter o coraçao aberto
E se tiver que me machucar, o prefiro,
Mas me deixe que sigo sentindo e é por isso que hoje... Mais que nunca

Refao.